Idea powołania do życia szkoły Podstawowej Nr 14 w Przemyślu wiąże się z rokiem 1958. Wtedy to w całym kraju rozpoczęły się przygotowania do obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego. W Warszawie zapadła decyzja, by „... naród polski uczcił Tysiąclecie swej państwowości przez zbudowanie kosztem społecznym tysiąca nowych szkół ...”. Powołany, więc został w Przemyślu specjalny Komitet, który miał się zająć przygotowaniem i organizacją budowy szkoły "Pomnika Tysiąclecia".
Po podjęciu decyzji o budowie pojawił się problem z lokalizacją nowej szkoły. Pierwotnie budynek miał stanąć przy ulicy Krasińskiego, później brano pod uwagą teren targowiska przy ulicy Focha, ale i z tego pomysłu zrezygnowano, gdyż „.... teren targowiska jest terenem zalewowym, przez to stwarza możliwość zarażenia dzieci tężcem ...”. Zrezygnowano również z placu przy ulicy Stanisława Augusta, ze względu na „... fizjografię terenu i jego podmokłość ...”. Ostatecznie zdecydowano, że nowa szkoła powstanie przy ulicy Borelowskiego, na miejscu starej Szkoły Podstawowej Nr 7 (mieszczącej się w budynkach po dawnej fabryce chemicznej „Aja”).
Po wyburzeniu starej szkoły i poszerzeniu działki do 80 arów w marcu 1961 roku rozpoczęto budowę nowej placówki oświatowej. Trzeba tutaj podkreślić, że prace budowlane w przeważającej większości sfinansowane zostały ze środków społecznych. Było to możliwe dzięki dobrowolnemu opodatkowaniu swoich dochodów przez mieszkańców grodu nad Sanem. W sumie zebrano ponad 6.700.000 złotych, czyli prawie całość potrzebnej kwoty.
Prace budowlane posuwały się w szybkim tempie i już po dwóch latach w listopadzie 1963 roku obiekt liczący 15 sal lekcyjnych i kilka pomieszczeń pomocniczych był gotowy. Uroczyste oddanie szkoły odbyło się 19 listopada 1963 roku. Aktu otwarcia dokonał wicepremier państwa Piotr Jaroszewicz.
W pierwszym roku istnienia szkoły grono pedagogiczne liczyło 18 osób. Byli to:
- Henryk Lenart- kierownik szkoły
- Wanda Chruszczyk- z-ca kierownika szkoły
- Maria Frydel
- Adamina Gunia
- Helena Gren
- Genowefa Kaszycka
- Bogumiła Kabota
- Maria Kawiak
- Wiesława Kozłowska
- Lidia Leszczyńska
- Janina Olbert
- Paulina Paczewska
- Wojciech Rubińkowski
- Eugeniusz Stanisławski
- Maria Siemaszko
- Lidia Stefaniak
- Stefania Wlazły
- Stanisława Zapałowicz
Pierwszą sekretarką była p. Barbara Brąglewicz, a woźnym p. Leopold Markowski.
Od początku istnienia „Czternastka” uchodziła (zresztą tak jest do dziś) za szkołę wzorcową. W jednym z dokumentów pochodzących z lat 60–tych czytamy „ ... Władze oświatowe, dyrekcja i grono nauczycielskie stworzyły młodzieży naszej szkoły dobre warunki do nauki i spędzania wolnego czasu. Lekcje odbywają się w wyposażonych pracowniach pod kierunkiem specjalistów o wysokich kwalifikacjach zawodowych ...".
Jak wspomina była dyrektor szkoły p. Wiesława Skotnicka, „Czternastka” od początku szczyciła się dużymi osiągnięciami w dziedzinie sportu oraz czołowymi miejscami zdobywanymi we wszelkich konkursach i olimpiadach odbywających się w regionie (z języka polskiego, języka rosyjskiego, biologii, matematyki, historii, geografii, fizyki, chemii).
W tamtych czasach w szkole prężnie działały kluby sportowe oraz (w latach 1978–1987) klasy z poszerzonym programem kultury fizycznej. Zajęcia sportowe odgrywały (i odgrywają) bardzo ważną rolę w programie wychowawczym szkoły. Uczniowie pod kierunkiem nauczycieli WF–u, a szczególnie znanego sportowca Jarosława Kłymińskiego (równocześnie trenera lekkiej atletyki i wizytatora) startowali we wszystkich zawodach sportowych na szczeblu miasta i regionu. Zajmując czołowe lokaty w zawodach ogólnopolskich rozsławili oni szkołę i Przemyśl w całym kraju. Osiąganie takich sukcesów w dziedzinie sportu i nauki możliwe było z jednej strony dzięki zaangażowaniu i zdolnościom uczniów „Czternastki”, z drugiej strony - pasji z jaką pedagodzy tej szkoły traktowali swoje obowiązki.
W szkole działało wówczas wiele kół zainteresowań, w których właśnie ci najzdolniejsi poszerzali wiedzę z ulubionych przez siebie dziedzin. W szkole istniały koła: polonistyczne, rusycystyczne, matematyczne, historyczne, plastyczne, chemiczne, biologiczne, fizyczne, geograficzne, sportowe. Działały także organizacje takie jak: ZHP, TPD, PTTK, LOK, SKO, LOP, PCK oraz, co przypomina specyfikę tego okresu, Szkolne Koło Przyjaźni Polsko – Radzieckiej, Koło Przyjaciół Partii oraz Klub Wiedzy o Partii.
